Ceterum censeo Conventum esse delendum
Marek Stefan Szmidt
 
strona główna · działy · tagi · o autorze · szukaj · Polacy.eu.org  
 

Polska2013.02.26 11:28 02.27 19:33

Legitymizm i Legalizm etyczny

 

VI Forum Monarchistów Polskich w Krynicy

 

Współczesne formy rządów nie mają nic wspólnego ani z Legitymizmem, ani z Legalizmem etycznym…


 

 

Pojęcie Legitymizmu, z uwagi na kwestię pochodzenia rządów, jest podstawą - dla Myśli konserwatywnej - w dziedzinie kreowania Władzy doczesnej, a Legalizm etyczny – wypływający z wartości Cywilizacji Łacińskiej - to sposób podejścia do zakresu działań tak wyłonionej Władzy i źródeł Prawa, do których może się ona odwoływać w procesie podejmowania decyzji, mających wpływ na całokształt życia zrzeszenia, a przez to indywidualnej Osoby ludzkiej.

            Zasada legitymistyczna, jako wyboru dobra godziwego (bonum honestum), uznaje tylko Władzę ustaloną według hierarchii Pseudo-Dionizego Areopagity, czyli od Stwórcy w dół, do Jego Stworzeń, zajmujących różne miejsca na opisanej przez świętego Tomasza z Akwinu drabinie istnień (wertykalizm władzy), wykluczając jednakże i to w sposób kategoryczny samowolę, jako przywilej, bądź atrybut Władzy doczesnej.

            Z powyższego toku rozumowania wynika konserwatywna zasada nieuznawania żadnej formy Władzy pochodzącej od ludu (cokolwiek to słowo by nie oznaczało) – nie wykluczając jednocześnie prawa do wysuwania projektów regulacji prawnych przez Ciała Przedstawicielskie - złożone z indywidualnych Osób ludzkich, - sugerujące Władzy zwierzchniej (wykonawczej) rozwiązania ustrojowe, zgodne z etyką Cywilizacji Łacińskiej, a korzystne dla rozwoju i bezpieczeństwa zrzeszenia.

            Ścisłe przestrzeganie zasad Legitymizmu na ziemiach Rzeczypospolitej - rozumianych, jako zachowanie porządku sukcesji dynastycznej i stąd legalności Władzy - jest utrudnione, z powodu elekcyjności tronu od czasów panowania Dynastii Jagiellońskiej a zwłaszcza wobec faktu, iż od koronacji Stefana Batorego w roku 1572 Rzeczypospolita funkcjonowała, jako republika z Monarchą pełniącym funkcję gwaranta Praw warstwy obywatelskiej. Porządek w tej kwestii – poprzez ustalenie zasady dziedziczności tronu - zaprowadziła dopiero Konstytucja 3 Maja, o której szerzej pisać będę w akapitach poniżej.

            Poprzez zawirowania historyczne: wojny, rozbiory, okupacje, etc., będące w istocie przyczyną bezprawia panującego współcześnie na ziemiach Rzeczypospolitej, koniecznym staje się sięgnięcie do zasady Legalizmu etycznego, rozumianego w świetle wartości Cywilizacji Łacińskiej, będącego całkowitym, cywilizacyjnym zaprzeczeniem tak zwanego legalizmu pozytywistycznego, uznającego zasadę bezwzględnego przestrzegania państwowych regulacji prawnych - jako bonum utile - w ciągłości historycznej, a któremu tak bliskie jest formalistyczne i ponad-etyczne państwo prawa.

            W konserwatyzmie, pojmowanym jako idea polityczna, postanowienia dotyczące zrzeszeń – a mające przez to wpływ na każdą Osobę ludzką - podejmowane są na podstawie obowiązujących aktów prawnych, powstałych jako Prawo wyłonione, co dopiero czyni je zgodne z konserwatywną definicją Legalizmu etycznego, czyli w warunkach gwarantujących użycie wolnej Woli oraz opartych bezwzględnie o wartości Cywilizacji Łacińskiej; korzystając dodatkowo z doświadczenia pokoleń poprzednich i analizy historycznej skutków podejmowanych niegdyś działań.

            Dla podkreślenia wagi problemu, wydaje mi się konieczne, w tym miejscu, następujące powtórzenie: Legalizm etyczny - w zrozumieniu Myśli konserwatywnej – nawiązuje jedynie do Praw wyłonionych poprzez Akt wolnej Woli, pod auspicjami Władzy Legitymistycznej. Innej definicji Legalizm etyczny nie posiada, a jak jakaś występuje, to nie jest to formuła konserwatywna.

            Formuła powyższa jest całkowitym przeciwieństwem kantowskiej metodyki a priori, gdzie wybór zasad działania nie zależy od legalistycznej ciągłości prawnej, ani wyciągnięcia wniosków z konsekwencji zdarzeń przeszłych i przesłanek etycznych, lecz zapada metodą dedukcji, w umyśle dowolnie dobierającym kryteria moralne i swobodnie porządkującym hierarchię wartości.

            Następstw tak powstałych modeli funkcjonowania zrzeszeń nie trzeba w tym miejscu szczegółowo opisywać - doświadczyły ich ofiary systemów politycznych: socjalizmu, komunizmu, faszyzmu i nazizmu oraz wszelkiej despocji.

 

 Zestaw slajdów ilustrujących poniższe tezy

 

            Powracając jednak do Legalizmu etycznego, to należy wyraźnie podkreślić, iż zasada ciągłości prawnej – w świetle wartości Cywilizacji Łacińskiej, – dlatego nie obowiązuje wobec wszystkich aktów i przepisów ustanowionych w przeszłości, gdyż wszystkie zasady ustrojowe obowiązujące na ziemiach Rzeczypospolitej od roku 1773, w którym to rozpoczął obrady sejm legalizujący Pierwszy Rozbiór Polski, noszą wyraźne znamiona prawa narzuconego, od czego jedynym, a chlubnym wyjątkiem, jest Konstytucja 3 Maja powstała ostatnim zrywem wolnej Woli, legalnie wybranej reprezentacji zrzeszeń zamieszkujących Rzeczypospolitą, na dodatek podejmującej wszelkie decyzje pod przewodnictwem Monarchy - jako zgodne z Legalizmem etycznym, w rozumieniu Cywilizacji Łacińskiej, czyli noszącym wszelkie znamiona Prawa wyłonionego.

            Co do samej Konstytucji, to Jej przyjęcie przez Sejm Wielki, w dniu 3 maja 1791 roku, odbyło się w warunkach naruszenia regulaminu obrad (pod nieobecność części posłów i senatorów), jednakże nie był to zamach stanu, lecz doszło do tego za zgodą większości sejmowej, zgodnie z panującym wówczas zwyczajem, że necessitas non habet legem (konieczność nie zna ustawy).

            Aby jednak nie było żadnych wątpliwości, co do legalności nowej Konstytucji, to w dniu 5 maja 1791 roku Ustawa Rządowa została przyjęta przez wymaganą regulaminowo, obecną już większość i nabrała cech Prawa wyłonionego, po podpisaniu Jej przez sejmową deputację konstytucyjną, pod przewodnictwem biskupa inflanckiego Józefa Korwina Kossakowskiego.

            Dodatkowo, w tym samym dniu 5 maja 1791 roku Sejm Wielki podjął uchwałę zatytułowaną „Deklaracja stanów zgromadzonych”, wyrażającą zgodę wszystkich Stanów reprezentowanych przez Sejm Wielki na zapisy Ustawy Rządowej z dnia 3 maja 1791 roku, znosząc jednocześnie wszelkie dawniejsze przepisy prawne stojące w sprzeczności z nową Konstytucją.

            Dnia 5 maja 1791 roku dokonano także wpisu i uiszczono opłaty za obydwa dokumenty w warszawskich księgach grodzkich, przez co i „Ustawa Rządowa” i „Deklaracja stanów zgromadzonych” stały się obowiązującym prawem, pod rygorem uznania za zdrajcę Ojczyzny i buntownika.

            Następnie, w dniu 7 maja 1791 roku ukazał się dokument ogłaszający uchwalenie Konstytucji, w formie Uniwersału, podpisanego przez marszałków Sejmu, w którym zamieszczono znamienne słowa: „Ojczyzna nasza już jest ocalona. Swobody nasze zabezpieczone. Jesteśmy odtąd narodem wolnym i niepodległym. Opadły pęta niewoli i nierządu”.

         Tak oto, wyłoniona została podstawa prawna, będąca legalnym etycznie - dla Myśli konserwatywnej – fundamentem rozważań o kształcie i polityce państwa tworzonego jako Rzeczypospolita, bez względu na obszar, jaki ma zajmować, kształt granic, czy też skład etniczny i narodowościowy Jej Obywateli.

            Konstytucja 3 Maja 1791 roku jest - w świetle zasad etyki Cywilizacji Łacińskiej - nadal obowiązującym aktem prawnym, nigdy żadną decyzją nieuchylonym, nawet formalnie – np. przez dokumenty stanowiące o późniejszych formach administrowania ziemiami i ludnością Rzeczypospolitej, takie jak poniżej wymienione:

                  1. Konstytucja Księstwa Warszawskiego, będącego wynikiem traktatów pokojowych zawartych w Tylży, w dniach 7 do 9 lipca 1807 roku pomiędzy cesarzem Francuzów a carem Rosji – głównie dla zachowania interesów terytorialnych Prus i ich pięknej królowej – była aktem prawa narzuconego, a więc nielegalna.

              2. Konstytucja Królestwa Polskiego, nadana przez niekonstytucyjnego króla Polski, jakim mianował się car Aleksander I Pawłowicz, po ustaleniach podziału Europy na Kongresie Wiedeńskim lat 1814-1815, a który odbywał się dokładnie na takich samych zasadach jak bliższa naszym czasom Konferencja Jałtańska, czyli bez udziału w niej upoważnionych reprezentantów Rzeczypospolitej, – przez co spełnia wszelkie kryteria prawa narzuconego, była więc nielegalna.

              3. Statut Organiczny dla Królestwa Polskiego, wprowadzony dnia 26 lutego 1832 roku, przez kolejnego uzurpatora, cara Mikołaja I-go Pawłowicza – spełniał również wszelkie kryteria prawa narzuconego, był więc aktem nielegalnym.

                  4. Konstytucja Marcowa, uchwalona dnia 17 marca 1921 roku, jako republikańska modyfikacja Konstytucji 3 Maja, będąca wynikiem nie mającego z Legalizmem etycznym nic wspólnego, ciągu następujących zdarzeń:

                       a. Dnia 5 listopada roku 1916, na skutek ustaleń obradującej w Pszczynie konferencji, a później także wspólnej proklamacji Cesarza Niemiec i będącego jednocześnie królem Węgier Cesarza Austrii, utworzone zostaje Królestwo Polskie, zwane także Regencyjnym.

                        b. Dnia 11 listopada roku 1918 Rada Regencyjna przekazuje, swoje - uzyskane niezgodnie z wymogami Legalizmu etycznego w Cywilizacji Łacińskiej - kompetencje Józefowi Piłsudskiemu, sprawującemu rządy jako dowódca wojskowy i przy pomocy dekretów.

                     → c. Dnia 22 listopada roku 1918 ogłoszone zostają w „Dzienniku Praw Państwa Polskiego Nr 17” zasady o „najwyższej władzy reprezentacyjnej Republiki Polskiej” – na mocy dekretu, a więc prawa narzuconego.

                     → d. Dnia 20 lutego roku 1919 uchwalona zostaje tak zwana Mała Konstytucja, ustanawiająca de facto dyktaturę Józefa Piłsudskiego jako Naczelnika Państwa. Z punktu widzenia zasady Legalizmu etycznego, wywodzącego się z Cywilizacji Łacińskiej, do uchwały tej nigdy by nie doszło, gdyby nie poparcie wojska, którego lojalność wobec Osoby Marszałka została potwierdzona w wypadkach 26 maja 1926 roku.

                 5.Konstytucja Kwietniowa, obowiązująca od dnia 24 kwietnia 1935 roku aż do utraty niepodległości przez II Rzeczypospolitą, we wrześniu roku 1939 - była efektem wojskowego zamachu stanu z dnia 12 maja 1926 roku i pomimo jej podpisania przez prezydenta Ignacego Mościckiego także nie spełniała kryteriów prawa wyłonionego.

                 6. Podobnie, jako akty prawne narzucone, czyli niemające nic wspólnego z Legalizmem etycznym, klasyfikuję wszelkie „konstytucje”, powstałe na wzór konstytucji ZSSR i pod auspicjami sowieckiego systemu totalitarnego:       

                       → z dnia 22 lipca 1952 roku, i jej pochodne:

                         z dnia 1 stycznia 1990 roku,

                       → z dnia 2 kwietnia 1997 roku, ostatnia – bodajże już 28-a, wciąż poprawiana mutacja konstytucji „matki narodów”.

            Dokonane powyżej wyliczenie rozmaitych zasad prawnych, obowiązujących na ziemiach Rzeczypospolitej od tragicznego - wskutek przegranej wojny ze wspomaganą militarnie przez Rosję konfederacją targowicką - roku 1792, nie oznacza negowania ich autentyczności historycznej, ani użyteczności dla funkcjonowania różnych, przez dziesięciolecia postaci państwowości, a jedynie unaocznieniu Czytelnikowi ich charakteru zastępczego.

            Tak więc, dla Myśli konserwatywnej, przestrzegającej wartości Cywilizacji Łacińskiej, jedyną - legalną etycznie - podstawą prawną, która bezwzględnie obowiązuje przy planowaniu przyszłości ustroju Rzeczypospolitej, jest tylko i wyłącznie Konstytucja 3 Maja z roku 1791, a późniejsze formuły organizacji państwa, włączając w to także i współczesną, mają jedynie charakter tymczasowy.

         Powyższe stwierdzenie tłumaczy także moją autorską manierę, używania określenia współczesnej formy rządu, jako systemu przywiślańskiego, niemającego nic wspólnego ani z Legitymizmem, ani z Legalizmem etycznym.

 

Ceterum censeo Conventum esse delendum.

 
 
PS. Ponieważ powyższa prelekcja odbyła się w hotelu Aria, nie wpuszczono doń przedstawicieli "koncesjonowanej prasy prawicowej"... 

 
3425 odsłon  średnio 4 (5 głosów)
zaloguj się lub załóż konto by oceniać i komentować   
Tagi: Konstytucja 3(5) Maja, Legalizm, Legitymizm, Księstwo Warszawskie, Królestwo Kongresowe, Konferencja w Pszczynie, Konstytucja Marcowa, Konstytucja Kwietniowa, „konstytucja stalinowska 1952”, Konstytucja roku 1997, Insurekcje i Powstania.
Re: Legitymizm i Legalizm etyczny 
Christophoros Scholastikos, 2013.02.26 o 12:16
A Pan Grzegorz Braun zaszczycił?
A oprócz Myśli Myślącej to co się działo? Ilu ludzi? Ile kuracjuszek? Jaka średnia wieku? Ilu robi coś na codzień, a ilu raz na rok zjeżdża? Ile było prelekcji? Jakie tematy? Oprócz tego jak powinno być to mówiono co dziś robić? Ostatnie pytanie może obnażyć moje dotychczasowe ślizganie się po temacie :0. Wszystkie pytania nie bagatelizują treści notki.
Kłaniam
zaloguj się lub załóż konto aby odpowiedzieć  
Re: Legitymizm i Legalizm etyczny 
Marek Stefan Szmidt, 2013.02.26 o 12:30
Szanowny Panie,
Konfederacja Spiska postanowiła, że na Facebooku powstanie "biuro prasowe", które opublikuje komunikaty z Forum.
Dlatego jestem powściągliwy, co do listy obecności i tematów :-)
Wygłosiłem kilka oficjalnych referatów, a dokładnie dwa duże i jeden trochę krótszy niż 2,5 godziny, poza tym...
jeszcze się nie wyspałem po podróży, ale "coś" jeszcze "podrzucę"
:-)
Pozdrawiam serdecznie
MStS
zaloguj się lub załóż konto aby odpowiedzieć  
Re: Legitymizm i Legalizm etyczny 
Christophoros Scholastikos, 2013.02.26 o 12:40
Ależ! Panie Marku, proszę się najpierw głęboko wyspać.
Kolejne pytania zostawię jak już sen przywróci nadwątlone siły.
Pozdrawiam
zaloguj się lub załóż konto aby odpowiedzieć  
Re: Legitymizm i Legalizm etyczny 
Marek Stefan Szmidt, 2013.02.26 o 12:44
Szanowny Panie,
nie nadwątlone, tylko po prostu jestem już stary :-)
ukłony
na dobranoc :-))))
zaloguj się lub załóż konto aby odpowiedzieć  
Re: Legitymizm i Legalizm etyczny 
Hanys, 2013.02.26 o 19:56
Napisał Pan m.in., że "od koronacji Stefana Batorego w roku 1572 Rzeczypospolita funkcjonowała jako republika z Monarchą... Porządek w tej kwestii – poprzez ustalenie zasady dziedziczności tronu - zaprowadziła dopiero Konstytucja 3 Maja"

Wydaje mi się, że nie ma Pan racji, gdyż w tamtych odległych czasach, co jak co, ale zasada dziedziczności tronu była jedynym imperatywem sprawowania władzy. Mam duże wątpliwości, czy król elekcyjny Stefan Batory de Somlio (ziemski?), którego Pan przywołał do tablicy dla podparcia swych konserwatywnych tez o legitymiźmie tudzież legaliźmie, koronowany w 1572 roku, przypadkiem nie był duplikatem innej postaci historycznej, a mianowicie carskiego regenta Simeona Bekbułatowicza, przedstawiciela "ziemszczyny" - jednego z czterech sobowtórów znanego wszystkim cara "Iwana Groźnego", którego koronowano (wprawdzie tylko na okres jednego roku czy dwóch lat) też dokładnie w tym samym roku 1572 roku, co i Batorego.
Wielka szkoda, że w nazwach postaci historycznych (różnych Arturów, Henryków, Zygmuntów, Kazimierzów itp.) panuje tak wielki b_urdel, że większość z nas w ogóle nigdy nie będzie w stanie połapać się we wzajemnych koligacjach rodzinnych u tych postaci historycznych.

Chyba wkrótce będę chciał tutaj napisać kilka słów wyjaśnienia o Stefanie Batorym, który w moim przekonaniu (podobnie jak król Zygmunt III Waza i inni) był dawniej kojarzony pod zupełnie innym nazwiskiem/przydomkiem (Bekbułat). Uzmysłowienie sobie tych prostych, choć porażających, faktów pozwala natychmiast wiele skomplikowanych rzeczy wyprostować, ujrzeć w innym świetle i przywrócić na ich pierwotne miejsce. Pozdrawiam
zaloguj się lub załóż konto aby odpowiedzieć  
Re: Legitymizm i Legalizm etyczny 
Marek Stefan Szmidt, 2013.02.26 o 20:30
Szanowny Panie,
bardzo chętnie przeczytam Pańską interpretację
:-)
pozdrawiam serdecznie
MStS
zaloguj się lub załóż konto aby odpowiedzieć  
 
login:
hasło:
 
załóż konto, załóż bloga!
Więcej funkcji, w tym ocenianie i komentowanie artykułów.
odzyskaj hasło
najnowsze komentarze
Re: Konfederacja i przestępcze działania
Piotr Świtecki → Swiatowid
Re: Konfederacja i przestępcze działania
Swiatowid → Piotr Świtecki
Re: Konfederacja i przestępcze działania
Piotr Świtecki → Marek Stefan Szmidt
Re: Nieświadomi
Marek Stefan Szmidt → Piotr Świtecki
Re: Nieświadomi
Piotr Świtecki → Marek Stefan Szmidt
Re: Nieświadomi
Marek Stefan Szmidt → Piotr Świtecki
Re: Nieświadomi
Piotr Świtecki → Marek Stefan Szmidt
Re: Konfederacja i przestępcze działania
Marek Stefan Szmidt → Piotr Świtecki
Re: Konfederacja i przestępcze działania
Piotr Świtecki → Marek Stefan Szmidt
Re: Konfederacja i przestępcze działania
Marek Stefan Szmidt → Piotr Świtecki
Re: Konfederacja i przestępcze działania
Piotr Świtecki → Marek Stefan Szmidt
Re: Konfederacja i przestępcze działania
Marek Stefan Szmidt → Piotr Świtecki
Re: Konfederacja i przestępcze działania
Piotr Świtecki → Marek Stefan Szmidt
Re: Konstytucja
Marek Stefan Szmidt → Piotr Świtecki
więcej…