Publikatory i merdia naszego, okupowanego przez demokratyczne państwo prawa, Kraju obiegła dramatyczna deklaracja Katarzyny Kopacz-Petranyuk o Jej wyjeżdzie zagranicę w przypadku klęski wyborczej Pani Rodzicielki.
Konserwatysta wyraża pełne zrozumienie dla strachu Pani Katarzyny przed rządami Osób, które niewątpliwie zajmą się kulisami ekspresowego przyznania obywatelstwa polskiego Małżonkowi Córki Premiera, w które uwikłany jest też niejaki Brąnek, zwierzchnik (Capo del tutti Cappi) złodziei wynoszących dobra publiczne "spod żyrandola"...
Powodem strachu Pani Katarzyny są - do domniemywam - także informacje, zasłyszane w kręgu rodzinnym, których waga może być podobna do tych, które zmusiły współczena Świ etą (dla SLD) Barbarę, aż do szarpnięcia się na własne, ponoć tak bezcenne, życie...
Dodatkowym argumentem za opuszczeniem przez Panią Córkę granic jurusdykcji Polski jest Jej możliwa - zdobyta "po rodzinie" - wiedza na temat stosunków, jakie łączyły byłego handlarza "proszkiem ixi do czyszczenia nosa" z miasta Łodzi, niejakiego Miosława D, poniekąd skarbnika i dobroczyńcę PO, z Pierwszym Paserem III RP i złodziejem mienia Obywateli Polskich, niedawno zmarłym Kluczykiem, na którego pogrzebie złozył czołobitną wizytę kondolencyjną. Zresztą Miro, jest Osoba doskonale nadającą się do udzielania porad niektórym Córeczkom, z uwagi na okoliczność posiadania przezeń specjalistycznej wiedzy o Polsce, która skkwitował twierdzeniem: "to dziki kraj"...
 ...Pozostawiając śledzenie podobnych kontaktów przenikliwości i inteligencji Czytelnika, powracam do niezbyt szczęśliwej sytuacji niejakiego Brąka, którego Vox Populi (Vox Dei) całkowicie niesłusznie (wytłuszczenie na uzytek niezawisłej Prokuraturi i równie niezawisłych Sądów) obarcza winą za złodziejstwa "pod żyrandolem" (gdyz Nikt - przecież - nie zna swoich własnych współpracowników) Konserwatysta przyznaje, że wyciagnięcie okoliczności awansu obywatelskiego Pana Petranyuk, stać się może przysłowiowym "gwoździem do trumny" w karierze politycznej ostatniego prezia, który - z owego, przysłowiowego "politycznego grobu" śpiewać - zapewne - będzie nastepującą, lekko scowerowaną tekstowo, piosenkę:
Czemu ty dręczysz mnie, córko Premiera?
Świeże kwiaty wciąż przynosisz do mnie tu.
Przestań już dręczyć mnie i nie powtarzaj,
Jak twa Mama sypnęła ziemią na mój polityczny grób.
Jak tu ciemno, jak tu głucho, jak ponuro,
Z każdej strony zwały ziemi gniotą mnie.
Czemu ty stoisz tu, stoisz nade mną,
I dlaczego tak okrutnie śmiejesz się?
Czemu ty dręczysz mnie, córko Premiera?
Świeże kwiaty wciąż przynosisz do mnie tu.
Biała suknia, czarny włos, nie uwierzę,
Że przychodzisz tu co ranek, budzisz mnie.
Czemu ty dręczysz mnie, córko Premiera?
Świeże kwiaty wciąż przynosisz do mnie tu.
Bystrym okiem pragniesz przebić twardą ziemię,
Chcesz zobaczyć, czy wygodnie w politycznej trumnie mi.
Błagam cię, odejdź stąd, odejdź ode mnie,
Nie zakłócaj mi spokoju chociaż ty.
A Pani Kasi, na długi lot do Kanady (czyżby ta nie miała umowy ekstradycyjnej z Polską?) dedykuję oryginał:
a także dalsze piosenki, które - jak nic - prorokują przebieg wydarzeń politycznych w Polsce, a dotyczyć mogą nie tylko Pani Kasi, lecz i Jej całego Otoczenia...
(A kiedy przyjdzie Macierewicz, lub Ziobro z zemsty Purpurowi...)
Zamiast podrózy do Kanady:
Wesołej podróży, życzy Konserwatysta :-)
|
