Poparcie dla Apelu Dla Rodziny, jakiego – bezwarunkowo – udzieliła Myśl konserwatywna, nie oznacza akceptacji jego „części uzupełniającej”, jaką stanowi „postulat stworzenia Narodowego Planu Polityki Rodzinnej”.
Po pierwsze, Myśl konserwatywną – będącą nurtem filozoficznym, opartym na etyce Cywilizacji Łacińskiej - „aż skręca” na widok słowa „postulat stworzenia”, używanego w odniesieniu do Bytów osobowych (Istota ludzka).
Domena Stworzenia jest dostępna tylko Bytowi Najwyższemu, zwanemu Tym, Który Jest, lub – ewentualnie - Wszechmogącemu...
Domeną Istot ludzkich, może być – co najwyżej – utworzenie, powołanie, a najlepiej – w omawianym przypadku – skodyfikowanie na Sejmie Walnym (który należy dopiero wyłonić, po odsunięciu „systemu przywiślańskiego) obecnych w etyce Cywilizacji Łacińskiej regulacji prawnych i moralnych, odnośnie – podstawowej komórki Organizmu państwowego, - jakim jest Rodzina.
Po drugie, Myśl konserwatywna uważa za bezsensowne kierowanie jakichkolwiek apeli, petycji, uwag, próśb, czy wręcz błagań i napomnień do władz „demokratycznego państwa prawa”, które utrzymują się z 80% grabieży dochodów Obywateli. Nawet jeżeliby „posłuchali” to podniosą podatek do 90% i go „skonsumują”. I wszystkim, „będzie dobrze” – oczywiście…
Po trzecie, Myśl konserwatywna nie przewiduje wsparcia dla żadnej – nawet najbardziej szlachetnej - idei rozdawnictwa, przez pasożytujących „rozdawczy”, żadnych, a zwłaszcza już przymusowych danin, zagrabionych Obywatelom, ani też utrzymywania setek tysięcy urzędników (obecnie około 700.000) „reprezentujących” Władzę wykonawczą.
Myśl konserwatywna nie wyraża Swojego przyzwolenia na istnienie żadnych „organizacji pozarządowych” (obecnie około 85.000), czym pachnie Jej: „postulat stworzenia Narodowego Planu Polityki Rodzinnej”. A jeżeli postulat ma "być urzeczywistniony" przez "instytucje rządowe", to tym bardziej...
Myśl konserwatywna, formułuje stanowcze: Nie, dla tworzenia nowych struktur biurokratycznych, jednocześnie przedstawiając własne sugestie, oparte o etykę Cywilizacji Łacińskiej.
Postulat wyłonienia Sejmu Walnego, wcielającego systemowe rozwiązania Pro-Rodzinne, zgodnie z Katolicką Nauką Społeczną, kierowany jest przez Myśl konserwatywną zwłaszcza w kierunku nowopowstających Ruchów Narodowych tak, aby w Swoich programach posiadały postulaty organiczne, a nie tylko protest przeciwko przestępstwom „systemu pojałtańskiego”, rozsiadłego na Ziemiach zrabowanych Rzeczypospolitej.
Poniższy szkic, jest zaledwie jednym w wielu i nie wyczerpuje całości tego, tak rozległego tematu, stanowiąc – co jest zaledwie sugestią Autora – zaczyn do dalszych przemyśleń politycznych ugrupowań, stawiających Rodzinę i Jej Prawa, na czele swoich postulatów programowych.
∆
***
Zadaniem Myśli konserwatywnej - poszukującej przyszłych rozwiązań ustrojowych, z uwagi na widoczną zapaść państwa prawa - jest taki wpływ na kształtowanie Prawa wyłonionego, aby wspomagało ono tworzenie alternatyw eliminujących przymus ekonomiczny, jako kryterium doboru miejsca, czasu i okoliczności, kiedy to Kobieta w Małżeństwie przemienia się w Matkę, a sakramentalny związek dwojga indywidualnych Osób ludzkich Płci odmiennej, staje się pełnoprawną cywilizacyjnie Rodziną.
Przymus ekonomiczny jest zjawiskiem szczególnie potępianym przez Konserwatyzm etyczny, z uwagi na jego ograniczanie Wolności wyboru przez Osobę ludzką, co w sytuacji Kobiety i przyszłej Matki, egzystującej w warunkach regulacji państwa prawa, przekłada się niejednokrotnie nie tylko na paniczny lęk przed ekonomicznymi następstwami Stanu Błogosławionego, ale doprowadza do sprzecznych z etyką Cywilizacji Łacińskiej decyzji popychających do Mordu na Nienarodzonym, albo porzuceniem - często ze skutkiem śmiertelnym – noworodka; oddaniu Dziecka w ręce Osób trzecich, lub – co gorsza pod opiekę państwa.
Jednocześnie, a co wynika z powyższego, Konserwatyzm etyczny wspiera kształtowanie Prawa w kierunku wyłaniania regulacji stojących na straży Życia od momentu Jego poczęcia, aż do naturalnej śmierci, a w kwestii zapłodnienia In vitro, przejmuje zdanie w tej sprawie od Katolickiej Nauki Społecznej.
Sformułowanie „stanie na straży”, nie oznacza dla Myśli konserwatywnej penalizacji powyżej opisanych zachowań i zjawisk, lecz wytworzenie systemowej alternatywy, np. w postaci kompleksowych zmian dotychczasowych regulacji mechanizmów rynkowych, przynoszących poprawę warunków ekonomicznych Obywateli, a także wskazywanie wzorców moralnych.
Zmiany te, konieczne – zdaniem Konserwatyzmu etycznego – do dalszego rozwoju na ziemiach Rzeczypospolitej, uzyskać można poprzez uwolnienie Obywateli od ciężaru utrzymywania państwa prawa i podobnych do niego ustrojów totalnych, opierających się na grabieży pod przymusem podatkowym.
Dalej formułując zagadnienia związane z Macierzyństwem, Myśl konserwatywna opowiada się za rozwiązaniami wykluczającymi możliwość aborcji - którą nazywa jej imieniem własnym, czyli Mordem na Nienarodzonym, - eutanazji – którą nazywa jej imieniem własnym, czyli Mordem na Niedołężnym – oraz wszelkich form eugeniki, do których zalicza nie tylko procedury In vitro, ale także wszelką manipulację genetyczną na zarodkach Człowieka.
Stając po stronie Rodziny i w niej Wychowania, Myśl konserwatywna wspiera kształtowanie Prawa wyłonionego w kierunku likwidacji wszelkich „przechowalni” dzieci, typu żłobków i przedszkoli, przychylając się i sugerując jednocześnie regulacje, pozwalające Matkom, które z własnej Woli wybrały pracę zarobkową, na minimum trzyletni, pełnopłatny urlop macierzyński z gwarancją ponownego zatrudnienia, na stanowisku co najmniej równorzędnym, ze zindeksowanym wynagrodzeniem.
Formę finansowania tych urlopów, konserwatyzm pozostawia gestii Ciał Przedstawicielskich, na których terytorium działania kwestia ta występuje, samemu sugerując wyłanianie Prawa umożliwiającego alternatywę, pomiędzy dobrowolnym ubezpieczeniem w prywatnych zrzeszeniach Osób, wyrażających Wolną wolę opłacania składek pokrywających przyszłe koszty opieki nad Macierzyństwem, a korzystaniem z działalności Dobroczynnej, która jest jednym z etycznych wymogów w Cywilizacji Łacińskiej.
Jednocześnie, Myśl konserwatywna kategorycznie oświadcza się przeciwko interwencjonizmowi państwowemu w życie Rodziny, polegającemu na wprowadzania jakichkolwiek subwencji, w rodzaju „becikowego” tudzież „ulg”, wytwarzających i wspierających mechanizmy zależności oraz osłabiających własną inicjatywę Obywateli, jako wysoce nieetyczne i nie leżące w gestii państwa, które nie może być dystrybutorem Dóbr zabranych Obywatelom.
Do wymienionych powyżej kategorii interwencjonizmu, Myśl konserwatywna zalicza także „Narodowe Plany Polityki Rodzinnej” oraz inne, socjalistyczne pomysły redystrybucyjne…
Najlepszą, cywilizacyjnie „metodą polityki rodzinnej” jest pozostawienie Jej w spokoju od interwencji państwa i uwolnienie od grabieży podatkowej, pozostawiając decyzje finansowe w Jej rękach, a przypadki skrajne rozwiązywać drogą wyłonienia struktur przy Samorządach oraz Dobroczynności.
∆
***
„Na ochłodę”, po lekturze szkicu na tak „gorący” temat, proponuję Lascia ch’io pianga, Jerzego Fryderyka Haendel, w wykonaniu Cecili Bartoli (mezzo-sopran koloraturowy). Pieśń tę można zadedykować uwolnieniu Rodziny od przymusu i grabieży „państwa prawa”.
Ceterum censeo Conventum esse delendum
|
